ترور به معناي وحشت،هراس و وحشت آفريني است و در سياست به اعمال و كارهاي قهر‌آميز، خشونت آميز و غير قانوني گفته مي‌شود كه براي حذف و سركوبي مخالف به كاربرده مي‌شود.
تروريست كسي است كه عامل ترور است و تروريسم يعني عقيده اي كه معتقد به آدم كشي، تهديد و ايجاد ترس و وحشت است براي خذف يا بيرون كردن رقيب از صحنه، تروريسم: هم مي‌تواند روش حكومت باشد و هم روش:دسته، گروه، حزب و نمونه آن بر عليه حكومت، تروريسم در تاريخ سابقه اي طولاني دارد به عنوان مثال: در دوره ي انقلاب بزرگ فرانسه، از مه ۱۷۹۳ تا ژوئية ۱۷۹۴ را دوره «حكومت ترور» مي‌خوانند زيرا در اين دوره هزاران نفر را با گيوتين گردن زدند.
در ايران به ويژه از مشروطيت به اين طرف، دسته هايي از جناح چپ و راست،ترور شخصيت هاي: سياسي، علمي، فرهنگي، ادبي و هنري را روش كار خود قرار داده اند.
در تاريخ ايران و اسلام فرقه اي كه از ترور به صورت يك روش دائم استفاده كرده پيروان دين حسن صباح يا اسماعيليان هستند كه ترور هاي آنان چنان وحشتي در دل همگان ايجاد كرده بود كه هنوز در زبان هاي اروپايي به نام (اساسين) يعني: قاتل معروفند( بنا به روايت آقاي داريوش آشوري: اساسين احتمالاً دگرگون شده: حشاشون است)
