روايات متعددي از طريق اهل بيت عصمت و طهارت- عليهم السلام- وارد شده است كه در آن‌ها به ما دستور داده‌اند كه در شب قدر قرآن به سر گيريم و با توسل به ساحت قرآن كريم و و عترت طاهرين-عليهم اسلام- از خداوند متعال حاجات خود را درخواست كنيم.«۱» شب قدر، شب مباركي است كه در آن قرآ نازل شده است و شبي است كه در آن برنامه يك ساله‌ي زندگي ما تقدير مي شود و ما نيز با عمل خود، در آن برنامه ريزي شريك هستيم. بهترين عمل در آن شب نيز مطالعه و تدبر در قرآن و دعا است و روشن است كه در دعا در محضر حق بايد بهترين و مقرب ترين دوستان خداوند متعال را شفيع قرار داد و چه بهتر كه در پناه قران به محضر دوست قدم بگذاريم و به قرآن و عترت متوسل شويم.
عمل بر سر گذاشتن قرآن و واسطه قراردادن آن و چهارده معصوم -عليهم السلام-، به سبب عظمت آن‌ها در پيشگاه الهي و تواضع در مقابل ثقلين است و در حقيقت ادب در مقابل ثقلين، ادب در برابر حضرت حق -جل و علا- و رعايت حدود بندگي است. اين عمل را خود ائمه- عليهم السلام- به ما آموخته‌اند. مرحوم آية الله ميرزا جواد آقا ملكي، بزرگ معاصر و استاد امام خميني(ره)، مي‌فرمايد: كه در هنگام قرآن به سر گذاشتن چهار نيت را در دل بگذرانيد:
۱. مغز كه به مثابه‌ي مركب عقل و خرد است، به واسطه‌ي قرآن تقويت مي‌شود.
۲. عقل و خرد انسان به واسطه‌ي قرآن و علوم قرآن تكميل گردد.
۳. عقل و خرد در برابر قرآن و عظمت آن خاضع گردد.
۴. نور عقل و خرد به نور قرآن منضم شود.«۲»
در حقيقت ما با اين عمل، نشان مي‌دهيم كه انديشه و خردمان، بلكه همه هستي مان زير نظر قرآن و عترت (ثقلين) است و با كتاب خدا، روبه خدا مي‌كنيم.
پاورقي‌ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. سيدبن طاووس/ اقبال الأعمال/ص۳۴۶-۳۴۷؛ همچنين مفاتيح الجنان(در اعمال مشتركه‌ي شب قدر)
۲. ملكي/ ميزا جواد آقا/ اقبال الأعمال/ ص۲۴۷.
