دعا براي تعجيل فرج
در ميان جامعه ي شيعه و معتقدان به آن بزرگوار بايد غفلت زدايي كرد و«اعتياد به غيبت امام زمان أرواحنا فداه و خو گرفتن به غفلت از وجود «امام زنده و شاهد و ناظر» را هشدار داد و لزوم درمان اين اعتيادرا گوش‌زد كرد.
اگر دوران غيبت را براي امام زمان أرواحنا فداه زندان و براي قاطبه ي شيعه نيز –كه از درك آن حضور آسماني محروم اند- محروميّت خود ساخته از بزرگترين نعمت الهي بدانيم و زندگي بي‌امام را «زندگاني» ندانيم، آن گاه از صميمي قلب و سوز سينه، ظهور آن حضرت را از خداوند طلب خواهيم كرد؛ زيرا مانع اصلي ظهور آماده نبودن مردم است. شايد ويژگي پر شدن دنيا از ظلم و جور از آن رو باشد كه با كثرت ستم و بيداد، مردم جهان به وضوح دريابند كه حقوقشان چگونه پايمال مي‌شود و بفهمند اصلاح امورشان از توان و عهده‌ي بشر عادي خارج است و اين خود زمينه ساز پناه بردن آنان به دامان پر مهر و عدالت گستر امام عصر أرواحنا فداه خواهد شد. البته اين آگاهي و طلب درخواست در قالب «دعا« به درگاه خداوند متجلي مي‌شود و عينيّت مي‌يابد
دعا؛ اظهار عجز و ناتواني مطلق بندگان ناچيز در برابر پروردگاري است كه أقدرالقادرين و فعّال ما يشاء است ودر خواست گشايش و اجابت از آستان اوست. هركجا سخن از ظهور و تعجيل فرج است، سخن از دعاست. بي گمان، دعا براي تعجيل فرج در ظهور آن حضرت اثر قطعي دارد و اگر جز اين بود، پيامبر اكرم(ص) وائمّه‌ي معصومين (عليهم السلام) از طريق روايات بسيار، ما را به ان امر نمي‌كردند. پس بر‌ماست كه براي ظهور، دست به دعا برداريم و لحظه اي از رحمت واسعه‌ي پروردگار مأيوس نشويم و به همان صورت كه در امور فردي و حوايج و گرفتاري هاي شخصي و خانوادگي تا به اجابت رسيدن دعا و گشايش، حضرات معصومين(عليهم السلام) دست بر‌نمي‌داريم، در اين امر حياتي نيز ـ كه كليد حل تمام مشكلات معنوي و مادي ما و همه‌ي جهانيان است – همّت فرونگذاريم و اگر تا كنون سهل انگاري و كوتاهي نموده‌ايم، فرصت براي جبران باقي است، آري
دست از طلب ندارم تاكام من برآيد
يا تن رسد به جانان يا جان زتن برآيد.
سيدبن طاووس – كه از بزرگان علماي اهل شيعه است و بارها و بارها توفيق تشرف به محضر مقدس امام عصر أرواحنا فداه را پيدا كرده و از ناحيه آن عزيز، به دريافت خطاب «فرزندم!» مفتخر گرديده و بر اسم اعظم واقف و بر اسرار آگاه بوده است- هشت سده پيش، خطاب به فرزندش مي نويسد:
بدان كه اهم حوائج، خواسته هاي آن‌كس است كه تو در پناه هدايت و حمايت او به‌سر مي‌بري و آن امام زمان توست. پس بايد نماز و روزه و دعاي تو اول جهت قضاي حوائج آن حضرت باشد و بعد خواسته هاي خودت… آن‌چه را به تو گفتم عمل كن كه حقيقتي است روشن و كسي كه در مورد مولا سهل‌انگاري كند و در آن سستي ورزد و ازآن چه بيان كردم غافل كردم – به خدا سوگند – در اشتباه است؛ اشتباهي كه مايه‌ي ننگ و عار است! آيا تا به حال انديشيده‌اي كه امامن پاك و هدايتگر ما چگونه به اين موضوع اهميت داده‌اند؟ آيا تا كنون نسبت به اين امر مهم، اعتنايي كرده‌اي؟ باز تكرار مي‌كنم: با توجه به آن چه بيان كردم، عذري براي تو در اهميت ندادن به دعا براي تعجيل ظهور باقي نمي‌ماند.«۱»
در مجموع بايد گفت: دعا براي تعجيل فرج در پيش افتادن ظهور حضرت ولي عصر(ع) اثر قطعي دارد و شرط وفاداري، محبت، معرقت و ديانت آن است كه هر شيعه‌اي براي تعجيل در فرج امام زمان خويش دعا كند.
پاورقي‌ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. كتاب فلاح السائل؛صفحه‌ي۴۴.
_________________________
منبع كل نوشته: كتاب آشنايي با امام عصر أرواحنا فداه؛ دكتر علي هراتيان
